مینا رامی: صنعت و سیاست در ایران ارتباط تنگاتنگی دارند، زیرا سیاست‌گذاری‌های دولت مستقیماً بر توسعه صنعتی، رشد اقتصادی و امنیت ملی تأثیر می‌گذارند. این پیوند در زمینه‌هایی مانند برنامه‌ریزی اقتصادی، حمایت از تولید داخلی و تقویت انسجام ملی از طریق مشارکت اقوام قابل بررسی است.
* نقش سیاست در توسعه صنعت و اتحاد اقوام
سیاست‌گذاری‌های اقتصادی، سیاست‌های دولت در حوزه‌هایی مانند تخصیص بودجه، ارائه تسهیلات بانکی و معافیت‌های مالیاتی برای صنایع، به‌ویژه در مناطق کمتر توسعه‌یافته که اقوام مختلف ساکن آن هستند (مانند کردستان، سیستان و بلوچستان، یا خوزستان)، می‌تواند به ایجاد اشتغال و کاهش محرومیت کمک کند. این امر به تقویت حس تعلق اقوام به نظام و افزایش امنیت ملی منجر می‌شود.
سیاست‌هایی مانند شعار «حمایت از کالای ایرانی» یا برنامه‌های اقتصاد مقاومتی، با تشویق سرمایه‌گذاری مردمی و مشارکت اقوام در فعالیت‌های صنعتی، به رشد اقتصادی و انسجام اجتماعی کمک می‌کنند.
توسعه مناطق مرزی، سیاست‌های صنعتی که بر توسعه زیرساخت‌ها در مناطق مرزی (محل زندگی بسیاری از اقوام) تمرکز دارند، مانند ایجاد شهرک‌های صنعتی یا پروژه‌های عمرانی، نقش مهمی در کاهش نابرابری‌ها و تقویت امنیت مرزی ایفا می‌کنند.
*نقش صنعت در تقویت اتحاد اقوام و امنیت
ایجاد فرصت‌های شغلی: توسعه صنایع در مناطق قومیتی، مانند صنایع کشاورزی در مازندران (محل فعالیت شرکت‌هایی مانند کشت و صنعت پیوند هراز) یا صنایع الکترونیک در شیراز (صنایع الکترونیک ایران)، می‌تواند با ایجاد اشتغال برای اقوام مختلف، حس همبستگی را تقویت کند.
مشارکت اقوام در صنایع محلی مانند صنایع دستی، تولید مواد شیمیایی ساختمانی (مانند شرکت پیوند شیمی) یا تولید تسمه‌های صنعتی (گروه صنعتی پیوند)، با استفاده از نیروی کار محلی، به اقتصاد مناطق قومیتی کمک کرده و از مهاجرت بی‌رویه جلوگیری می‌کنند.
صنایعی مانند صنایع الکترونیک ایران (صاایران) که در زمینه تولید تجهیزات نظامی و مخابراتی فعالیت می‌کنند، با همکاری اقوام مرزی در تأمین امنیت مرزها، نقش مهمی در حفظ تمامیت ارضی کشور دارند.
*. چالش‌ها در پیوند صنعت و سیاست
•ناترازی انرژی و کمبود برق و ناترازی انرژی، فعالیت‌های صنعتی را مختل کرده و می‌تواند مشارکت اقوام در توسعه اقتصادی را کاهش دهد.
سیاست‌های صنعتی متمرکز بر شهرهای بزرگ ممکن است مناطق قومیتی را از توسعه محروم کند، که این امر می‌تواند احساس تبعیض و نابرابری منطقه ای را در میان اقوام تقویت کند.
عدم هماهنگی و مدیریت ناکارآمد بین سیاست‌گذاری‌های کلان و نیازهای محلی می‌تواند مانع از بهره‌برداری کامل از ظرفیت‌های صنعتی اقوام شود.
*. راهکارها برای تقویت پیوند صنعت و سیاست
ایجاد شهرک‌های صنعتی در مناطق قومیتی و تشویق سرمایه‌گذاری در این مناطق جهت تمرکززدایی صنعتی، ارائه برنامه‌های آموزشی و مهارت آموزی برای نیروی کار اقوام مختلف به‌منظور افزایش مشارکت آنها در صنایع پیشرفته.
افزایش حضور نمایندگان اقوام در سیاست‌گذاری‌های صنعتی و اقتصادی برای اطمینان از توزیع عادلانه منابع و مشارکت آنها در تصمیم‌گیری، تقویت و حمایت صنایعی که با فرهنگ و منابع محلی اقوام همخوانی دارند، مانند صنایع دستی یا کشاورزی.
پیوند صنعت و سیاست در کشور می‌تواند از طریق توسعه عادلانه اقتصادی، ایجاد اشتغال و تقویت زیرساخت‌ها در مناطق قومیتی، به افزایش اتحاد اقوام و امنیت ملی کمک کند. این امر نیازمند سیاست‌گذاری‌های هوشمندانه، تمرکز بر مناطق کمتر توسعه‌یافته و جلب مشارکت فعال اقوام در فعالیت‌های صنعتی است.
