مینا رامی: خوزستان، سرزمینی که با تنوع فرهنگی و منابع طبیعی‌اش، همواره الگویی برای پیشرفت ایران بوده، امروز با پروژه‌های بومی و خلاقانه، به نمادی از اقتصاد مقاومتی تبدیل شده است. این استان با تمرکز بر توان داخلی و موثر در خوزستان، توسعه کارگاه‌های تولید روغن خرما در مناطق جنوبی است.
این کارگاه‌ها با تبدیل هسته خرما به روغن‌های صنعتی و خوراکی، به افزایش ارزش افزوده محصولات بومی کمک کرده‌اند. این پروژه‌ها، با ایجاد اشتغال برای جوانان محلی، به تقویت وحدت ملی و پرهیز از مرزبندی‌های نژادی منجر شده‌اند.
پروژه‌های توسعه زیرساخت‌های تجاری، مانند بازارچه‌های مرزی شلمچه، نیز نقش مهمی در اقتصاد خوزستان ایفا می‌کنند. این بازارچه‌ها با ایجاد بستری برای تجارت مستقیم با کشورهای همسایه، به افزایش درآمد مردم محلی و کاهش وابستگی به اقتصادهای بیگانه کمک کرده‌اند. این اقدامات، با روح خوداتکایی، به خوزستان امکان داده تا در برابر فشارهای اقتصادی خارجی مقاوم‌تر باشد.
مبارزه با فرهنگ استعماری در خوزستان از طریق احیای آیین‌های محلی نیز دنبال می‌شود. آیین‌هایی مانند مراسم عروسی سنتی در مناطق عربی و بختیاری، با ترویج ارزش‌های ایرانی-اسلامی، به حفظ هویت ملی کمک کرده‌اند.
این رویدادها، با جذب گردشگران، به اقتصاد منطقه رونق بخشیده و نشان‌دهنده توان خوزستان در حفظ استقلال فرهنگی است.پروژه‌های انرژی پاک، مانند توسعه توربین‌های بادی در مناطق کویری، نیز از دیگر دستاوردهای خوزستان است. این پروژه‌ها با تولید انرژی پایدار، به کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی کمک کرده‌اند و با ایجاد اشتغال برای جوانان محلی، به رشد اقتصادی منطقه منجر شده‌اند.
این اقدامات، با تکیه بر منابع طبیعی خوزستان، نمونه‌ای از خوداتکایی هستند.خوزستان همچنین با توسعه شبکه‌های حمل‌ونقل محلی، مانند بهبود جاده‌های روستایی، به اتصال بهتر مناطق محروم به مراکز اقتصادی کمک کرده است که با کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل، به تولیدکنندگان محلی امکان داده تا محصولات خود را با قیمت رقابتی عرضه کنند و با ایجاد فرصت‌های برابر برای همه اقوام، از تفرقه‌های نژادی جلوگیری کرده‌اند.
در پایان، خوزستان با ابتکارات خود در زمینه تولید، تجارت و فرهنگ، نشان داده است که می‌تواند الگوی اقتصاد مقاومتی بومی باشد.
