به گزارش عصر اتحاد خوزستان استانی است که همه چیز دارد اما همدلی ندارد. در سرزمینی که زیر پایش طلای سیاه جاری است و روی زمینش خرماهای شیرین می‌روید، مردمان با فرهنگ‌های متنوع زندگی می‌کنند اما کنار هم کار نمی‌کنند. این پارادوکس عجیب خوزستان امروز است؛ استانی غنی از منابع و فقیر از همکاری. وقتی در جلسات کاری استان حاضر می‌شوید، بیشتر صدای نمایندگان شهرها و مناطق مختلف را می‌شنوید تا صدای یک خوزستان متحد. هر کسی از منافع محله، شهر یا قومیت خود دفاع می‌کند. این ذهنیت که ریشه در فرهنگ قبیله‌ای سنتی دارد، امروز به بزرگ‌ترین مانع
